Γ' ΣΤΑΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ

Έρωτα ακατανίκητε στη μάχη,
έρωτα, που πέφτεις στο έχει μας,
που ξενυχτάς
στις τρυφερές παρειές της κοπελιάς

τριγυρνάς πάνω από τη θάλασσα
και στα ξώθυρα των αγροτόσπιτων.
και δεν είναι ποιος θα σου ξεφύγει
ούτε από τους αθάνατους
ούτε και και από τους λιγόχρονους ανθρώπους.
και σε όποιον κάνεις κατοχή, τρελαίνεται.

Συ ακόμα και των συνετών το νου
μαυλίζεις στην αδικία
κατά χαμού.
Συ είσαι που συντάραξες
και αυτό εδώ το μάλωμα των όμαιμων ανδρών
Και ο πόθος των βλεφάρων
της σαγηνευτικής νύφης
ξεκάθαρα νικά.
δίπλα δίπλα καθήμενος
στους μεγάλους νόμους
στην εξουσία της πλάσης
ακαταμάχητη μας εμπαίζει,
θεά η Αφροδίτη.