ΤΟ ΕΝΥΠΝΙΟΝ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ

Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ Ή ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΠΙΑΣΤΟ
Λοιπόν, είχαμε ξεκινήσει να πάμε εκδρομή με λεωφορείο και προφανώς ήταν καλοκαιρινός ο μήνας, γιατί είχε ήλιο, ζέστη και φορούσαμε καλοκαιρινά. Όλοι πήγαμε εκδρομή. Και συ κάποια στιγμή γνώρισες μια όμορφη, πραγματικά όμορφη κοπέλα και θέλατε να πάτε κάπου, σ’ ένα μέρος που το ήξερε αυτή και μου πρότεινες να πάμε και οι τρεις αλλά εγώ περίμενα κάτι, τι στον π............. ήταν αυτό, δε θα ερχόμουν αλλά κάτι άλλαξε και ήρθα τελικά. Ξεκινήσαμε από μια παραλία και περπατούσαμε παραλιακά, όπως στο Φανάρι, αλλά είχε δέντρα, βράχια εντελώς απόκοσμα. Και ξαφνικά φτάσαμε σε ένα βραχώδες μέρος, όπου εκεί μπήκαμε στο νερό με την γκόμενα χωρίς να έχουμε βάλει οξυγόνο, λες και αναπνέαμε στο νερό. Και εκεί είδαμε αυτό που ήθελε να μας δείξει η γκόμενα. Ήταν ένας τεράστιος ναός με κίονες και η κοπέλα μου είπε να μην πειράξω τίποτα και εγώ έπιασα μια κολώνα και έσπασε. Και τη λέω «πώ, πώ πάλι μαλακία έκανα.» αλλά εκεί υπήρχε και ένας τάφος. Και η κοπέλα προσπαθούσε να φτιάξει τη μαλακία που χάλασα. Σκοτάδι ο βυθός και μεγάλοι τοίχοι του ναού. Αυτά θυμάμαι.......